Ağız içerisindeki pek çok doku sağlığın korunması için kritik öneme sahiptir. Dişleri çepeçevre sararak destekleyen diş etleri, bu kapsamda oldukça önemli bir doku olarak karşımıza çıkar. Bu dokularda meydana gelen iltihabi durumlar ise diş eti hastalıkları olarak adlandırılır ve enfeksiyonun yayılım alanlarına göre gingivitis ya da periodontitis olarak ikiye ayrılır.
Diş etinde inflamasyonun oluşması bölgedeki yumuşak dokuların yıkıma uğramasına neden olabilir. Bunun yanı sıra çevrelediği kemik dokusunda enfeksiyon gelişimine zemin oluşturarak çene kemiklerinin yıkımına da sebebiyet verebilir. Dokularda gelişen enfeksiyonlar, çiğneme fonksiyonunu ve sindirim sistemi düzeninin sürdürülmesini zorlaştırabilir. Dişleri destekleyen bu yapıların yıkılması aynı zamanda dişlerin ağız içerisinde sağlıklı bir şekilde tutulabilmesini zorlaştırır. Destek dokunun eksikliğine bağlı olarak meydana gelen bu durum, diş kayıplarının ortalama %70’inden sorumlu olduğu için dişlerin korunmasında oldukça önemlidir. Diş etleri ağız sağlığının yanı sıra genel sağlık için de oldukça önemlidir. Yoğun bir şekilde kanlanan diş eti dokularında enfeksiyon meydana getiren mikroorganizmalar, dolaşıma katılarak çeşitli sistemik hastalıkların şiddetlenmesinde ve tedavisinin zorlaşmasında etkili olabilir.
Gingivitis, yalnızca yumuşak dokuda enfeksiyon gelişimine neden olan diş eti hastalıkları olarak tanımlanabilir. Diş eti problemlerinin başlangıç safhası olan gingivitis, erken dönemde kişide önemli bir konfor kaybına neden olmasa da hastalığın tedavisi sağlanmadıkça belirtilerin şiddetinin artması ile birlikte kişiyi rahatsız edebilir. Tedavinin uzun süre sağlanamadığı durumlarda ise hastalığın ilerlemesi ile birlikte periodontitis gelişimine zemin hazırlayabilir. Hastalığın gingivitis döneminde tespit edilmesi durumunda kalıcı bir kayıp olmadan etkin bir tedavi yapılabilir.
Diş etlerinin kızarık ve şiş görünümü gingivitis geliştiğinin önemli bir habercisidir. Bu bölgelerde bulunan diş etleri hassaslaşır ve bölgede sızı duyulabilir. Dişlerin fırçalanması sırasında ya da kendiliğinden gelişen diş eti kanama problemleriyle karşılaşılabilir. Bölgede meydana gelen iltihap akıntı meydana getirebilir ve ağızda kötü bir koku geliştirebilir.
Periodontitis, yumuşak dokularla birlikte dişi çevreleyen kemik dokusunda da enfeksiyon gelişiminin gözlendiği diş eti hastalıklarıdır. Çeşitli etkenlerle direkt olarak gelişebildiği gibi tedavi edilmeyen gingivitis probleminde enfeksiyonun yayılım göstermesiyle de meydana gelebilir. Hastalığın neden olduğu kemik kaybı sonucu diş etiyle diş arasında cep adı verilen boşluklar gelişebilir. Diş eti cepleri bakteri birikimini kolaylaştıracağından hastalık gelişimini hızlandırıcı bir etki oluşturabilir. Periodontitis gelişimden sonra dokuların eski formuna geri dönmesi için daha komplike tedavi uygulamalarına ihtiyaç duyulabilir. Periodontitisin uzun süre tedavi edilmemesi ise dokularda geri dönüşümü mümkün olmayan kalıcı hasarlar oluşturabilir.
Gingivitis gelişiminde gözlenen tüm belirtilerle periodontitis sırasında da karşılaşılması mümkündür. Periodontitiste gingivitis belirtilerine ek olarak karşılaşılabilen problemler ise şu şekilde sıralanabilir:
Diş eti hastalıkları genellikle bakteri varlığına bağlı olarak başlar ve hastalığın devam etmesindeki ana etken daima bölgedeki bakterilerin kolonizasyonudur. Ancak bazı etkenler kişinin savunma mekanizmasında negatif etkiler oluşturduğunda kişi enfeksiyon gelişimine daha açık hale gelebilir. Bu durumlarda bakterilerin hastalık yapıcı seviyede olmadığı durumlarda bile diş eti hastalığı gelişebilir, mevcut diş eti hastalığı ise daha hızlı ilerleyebilir. Diş eti hastalıklarının gelişmesine neden olan bir diğer etken ise bölgede ani ya da kronik olarak gelişen travmalardır. Travma kaynaklı diş eti hastalıkları bölgeye ani bir darbe alınması, fırçalamada fazla baskı uygulanması ya da diş ipinin yanlış kullanımı gibi nedenlerle gelişebilir.
Stres gelişimi, vücuttaki bağışıklığı baskılayarak diş eti hastalığını hızlandırabilir
Hormon seviyesinde değişikliklere neden olan durumlar dokuların mikroorganizmalara karşı cevap potansiyelini değiştirerek diş eti hastalıklarının daha hızlı gelişmesine neden olabilir.
Çeşitli hastalıkların tedavilerinde kullanılan bazı spesifik ilaçlar diş eti dokusunda değişikliklere neden olarak ilgili bölgeyi hastalıklara açık hale getirebilir.
Kontrol altına alınamayan sistemik hastalıklar, vücudun savuma sisteminin baskılanmasına neden olarak diş eti hastalığının gelişmesi ve şiddetlenmesinde etkili bir faktör olabilir.
Sigara kullanımı, kan dolaşımında kısıtlayıcı etkilere sahip olması nedeniyle hastalık durumunda savunma hücrelerinin diş etine ulaşmasını zorlaştırır. Sigara kullanımında ağız içerisindeki yüksek sıcaklık artışı ise dokuları travmatize edici etki gösterir.
Diş eti hastalıkları kemik kaybının gözlenmediği gingivitis döneminde tespit edildiğinde yalnızca diş taşı temizliği ve rutin ağız bakımının sağlanması ile tedavi edilebilir. Periodontitis hastalığının var olması durumunda öncelikle enfeksiyonun ortadan kaldırılması için diş taşı temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmesi işlemlerine ihtiyaç duyulur. Gerekli olduğunda bu uygulamalar antibiyotik tedavileriyle de desteklenerek etkin bir tedavi sağlanabilir. Enfeksiyon ortadan kaldırıldığında uygun koşullar sağlanabiliyorsa diş eti büyümesi ya da diş eti çekilmesi problemleri diş etinin kesilmesi veya düzenlenmesi uygulamalarıyla tedavi edilebilir. Sert ve yumuşak dokudaki kayıpların seviyesine bağlı olarak çeşitli rejeneratif periodontoloji uygulamaları planlanabilir.
Kliniğimiz, dünya standartlarında modern teknoloji ekipmanlarıyla dünyanın her yerinden gelen hastalara hizmet vermektedir.
